Doğan Seyfi Atlı kimdir derseniz: -Söylenecek çok sözümüz var, derim… Günümüzden 23 yıl önce sadece sporseverler, ailesi, akrabaları, arkadaşları değil tüm ülkeyi yasa boğan genç ölümün, geride bıraktığı efendiliğin, sporcu karakterinin de ismi; Doğan Seyfi Atlı’dır…
18 numaralı formaya yeni kavuşmuş, Ege diyarının Denizli Birinci Lig Takımı Denizli Spor’a henüz tat vermeye başlamış, gollerini sıraladığı, Beşiktaş ve diğer büyük takımların transfer listesine aldığı zamanlarda 21 yaşında yaşama veda eden genç yeteneğin adıdır; Doğan Seyfi Atlı…
1980 yılı Tekirdağ doğumlu olsa da, Edirne’nin İpsala İlçesi, Yeni Karpuzlu Beldesi’nin öz evladının adıdır; Doğan Seyfi Atlı… Kaderi babasıyla aynı yazılmış olmanın destansı acılarını yaşatan, yaşayan, geride dupduru güzellik, hüzün, enerji bırakan bir genç insan…
Babası, Doğan Seyfi Atlı 5 yaşındayken trafik kazasında ölüyor. Ya kendisi? Babasının ölümünden 16 yıl sonra Aydın yollarında trafik kazasıyla sone eren bir yaşam, yetenek; sadece Yeni Karpuzlu, sadece Denizli şehrini değil, ülkemizin şehirlerini de henüz silinmemiş yaşlara, yaslara boğan, öyküsü yarım kalmış bir kardeşimiz…
Doğan Seyfi Atlı’nın ismi birçok spor tesisine verildi.23 Şubat 2024 günü gezisi, son duraklarımızdan çay için durduğumuz yerin ismi de Doğan Seyfi Atlı’dır. Çaylarımızı getiren garson da Doğan Seyfi Atlı yaşlarına yakın olmalıydı. Güler yüzü, enerjik bakışıyla kısa sohbetimizden sonra mekânın ismini bir kez de ondan dinledim. Birkaç yüz metre ötede ise Yeni Karpuzlu Mezarlığı ve o mezarlıkta yatan: Her daim 21 yaşında hatırlanacak bir insan; Doğan Seyfi Atlı edebi sessizliğe gömülmüştü.
Hep söylenir, hatırlatılır ya, gerçek ölüm artık seni bir kişinin dahi hatırlayamadığı, anmadığı zaman olur, diye… Bu tür sözler, inançlar belki de insanın özleme, yitirilmiş olan canlara yaktığı bir destanın başlangıcı, icadı bir teselli gibi görünse de, milyonlarca, milyarlarca insanın olduğu gezegenimizde, herkes-her insan Doğan Seyfi Atlı gibi yıllar sonra anılmaz; anılamaz…
Samimiyet, sevgiyle, sportif zekâ ve gönül bağlarıyla anılan isimleri sanat eserlerine benzetiyorum. Edebi klasik eserler; öykülerini tüm dünya bilmek, öğrenmek ister. Ve öğrenilince, unutmamak, nesilden nesle aktarmayı gönüllülük, taptaze bir samimiyet içinde yapar; o ismi ölü değil, dipdiri tutarlar…
Doğan Seyfi Atlı’nın büyüdüğü, amatör heyecan içinde top koşturduğu Yeni Karpuzlu, tıpkı Doğan Seyfi Atlı gibi, yeni doğmuş, yepyeni atılımlar yapıyor. Bakımlı evleri, sokakları, her zaman yaşam-hareket olan çarşısı, o gün içerisinde geçtiğimiz, gördüğümüz birçok köy ve beldeden çok öndeydi.
Bir yere bağı, o yeri sevme biçimine sevdası olanlar bırakıp gitmek yerine yaşayıp yaşatmayı tercih ediyorlar. Doğan Seyfi Atlı da öyle; Yeni Karpuzlu’nun, Keşan Anafartalar Spor’un, Edirne ve Denizli Spor’un varlıklarına, onun isminden çok önceki var oluşlarına ayrı, sportif bir heyecan, genç bir coşku katıyor…
Yeni Karpuzlu beldesinden, çocukluk arkadaşlarımın, sohbetlerimin olduğu diyarlardan 3 km doğuya geldiğimde karşıma çıkan yer bir başka anıların, izlerin, acı ve mutlulukların olduğu Paşaköy oldu…
Viran, buruk, küskün bir halde; birçok yere bakmamak, görmemek için korkaklığa sığınarak geçip gittik; Frişka rüzgârının Tekirdağ’dan geçip gitmesi, şiirlere karışması gibi…
Doğan Seyfi Atlı için yıllar ve yıllar sonra bir yazı kaleme alırken, doğa 23 kez kendini yenilemiş, gezegenimiz 23 kez yıldızının etrafında dönmüş, milyarlarca km yol almıştı.
Nice Doğan Seyfi Atlılar; disiplinli, enerjisi ve sportif yeteneği yüksek çocuklar doğdu ve doğacak... Bu yazıyı kaleme alırken, hiç konuşmadığım, yakından görmediğim Doğan Seyfi Atlı’yı ona yakın, onunla bir gönül bağı kurmuş bir insan hassasiyeti, duyguları içinde yazdım. Duygularım, oldukça derin oldu. Yaşama tat katan nice genç ölümleri de düşününce daha da diplere inmeden edemedim…
